Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Gerry Hemingway Quartet (foto: Cees van de Ven)

Powerjazz-kwartet schildert New York
Gerry Hemingway Quartet, maandag 9 mei 2005, Wilhelmina, Eindhoven

De onrust, de gekte, de draaikolk van culturen, maar ook de romantiek… de bevlogen muzikanten van het Gerry Hemingway Quartet riepen in een even boeiend als spetterend concert in Eindhoven beelden op van hun stad: New York.

Het kwartet deed dat in twee sets met voornamelijk powerjazz die vijftig jaar Amerikaanse jazzgeschiedenis én het leven in een multiculturele 'melting pot' ademde. Rake meppen op de drums en snijdende trompetpartijen bewezen nog maar eens dat akoestische jazz ook snoeihard kan zijn. Maar er was ook ruimte voor ingetogenheid en reflectie.

De meeste composities die het kwartet brachten waren cyclisch: een niet al te gemak-kelijk thema, ruimte voor solo's en een strak geregisseerd slot, waarin het thema nog eens terugkwam. Hoofdrolspeler in het concert was de bijzonder gedreven trompettist Herb Robertson. Ook als hij zijn instrument even niet bespeelde, was hij volledig gefocust op de muziek en laadde hij zich zichtbaar op voor een nieuwe uitbarsting, een ontlading van opgekropte lipspanning. Hij haalde het uiterste uit zijn trompet en cornet, gebruik-makend van wel acht verschillende dempers en een oude sok om zo verschillende klank-kleuren te verkrijgen. Nu en dan drukte hij de beker van zijn instrument om de microfoon heen om het geluid te oversturen.

Met tenorsaxofonist Ellery Eskelin speelde hij in dialoog of in samenklanken, die extra spanning kregen door verschillende vibrato's met elkaar in gevecht te brengen. Eskelin bracht vooral een warm geluid; hij verwerkte op knappe wijze boventonen in zijn melo-dieën. Bassist Mark Helias speelde afwisselend akoestisch en elektrisch. In het eerste geval creëerde hij een natuurlijk, rond geluid. De elektrische bas gebruikte hij vooral in de meer avant-gardistische nummers. Bandleider, componist en slagwerker Gerry Hemingway sloeg veelal hard. Enig medelijden met de vellen van zijn trommels was op zijn plaats. Maar hij wist ook met meer percussie-achtig slagwerk rustiger sferen te scheppen.

Het kwartet besloot het afwisselende concert met een lichtvoetig, op Afrikaanse pop geïnspireerd nummer, opgedragen aan de in 1998 overleden cellist Tom Cora.

Deze recensie verscheen eerder in het Eindhovens Dagblad.

Meer weten?
  • Klik hier voor de fotopagina van dit concert door Cees van de Ven.

    (Erno Mijland, 14.5.05) - - [naar boven]


    Lees verder in het archief...








    • Menupagina's:




    Cd van het moment:
    Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
    Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





    Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
    Mail de redactie.