Triosk brengt melancholieke, licht narcotische jazz
maandag 11 april 2005, Jazzpower, Wilhelmina, Eindhoven

Een jazztrio met piano, bas en drums is maar een jazztrio met piano, bas en drums. De jonge, wat als rockmuzikanten ogende Australiërs Laurence Pike (drums), Adrian Klumpes (piano) en Ben Waples (bas) lieten zich door dit concept niet beperken tijdens een boeiend concert.

Triosk breidde het traditionele idioom van het jazztrio uit met samples en een elek-tronisch vervormde Rhodes-piano. Het resultaat: melancholieke, licht narcotische jazz, soms jachtig, maar meestal rustig en dromerig. In deze opzet was geen ruimte voor het uitgebreid tonen van de instrumentbeheersing in complexe solo's: de drie muzikanten onderwierpen zich volledig aan het scheppen van sferen door te kiezen voor eenvoud en herkenbaarheid.

Ook herhaling is een belangrijk element in de muziek van Triosk. Klumpes werkte zijn thema's soms uit in de geest van de minimal music die gebaseerd is op herhalingen, maar dan met kleine verschuivingen ten opzichte van de maat of in de melodie. In een nummer leek hij zelfs Steve Reich, een van de voormannen van de minimal music, letterlijk te citeren. Hij speelde soms met een hand op de vleugel en de andere op de Rhodes, steeds in opperste concentratie. Pike en Waples speelden met een frisse originaliteit, waarbij vooral het drumwerk de aandacht trok. Op een droogkomische, wat houterige manier kondigde Pike de nummers aan, vaak met geestige titels als 'I’m A Beautiful And Unique Snowflake'.

De basis onder dit alles werd gevormd door monotone samples, aangestuurd door Klumpes, die bestonden uit niet thuis te brengen suizende, krakende en echoënde geluiden. Ze vormden een mooi contrast met de akoestische instrumenten en gaven de muziek een dromerige basis. Jammer dat het volume op hetzelfde niveau bleef, terwijl de band af en toe flink wat dynamiek in de strijd gooide. In de zachte stukken klonken de samples daarom te hard, in de stevige delen vielen ze weg. De mooiste nummers die het trio bracht hadden een kop en een staart met daartussen een spannende opbouw, zoals de krachtige toegift.

Klik

(Erno Mijland, 14.4.05) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.