Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Brown vs. Brown (foto: Cees van de Ven)

Gepeperde funk, rock en jazz van Brown vs. Brown
maandag 25 april 2005, Wilhelmina, Eindhoven

"Sambal bij?" Het Amsterdamse kwartet Brown vs. Brown vroeg het niet eens, maandag aan het begin van hun concert in Eindhoven. Het publiek kreeg gewoon direct de volle laag: een knalrood gepeperde mix van hoekige funk, gierende rock en inventieve jazz. Tegendraadse ritmes met veel staccato, plotselinge overgangen, duizelingwekkende riffs, strak gestructureerde melodielijnen… de muziek van het kwartet vergde het uiterste van het publiek. Twee sets lang spatte de energie van deze Red Hot Chili Peppers van de jazz van het podium. Vermoeiend misschien, maar zeker ook de moeite waard.

De Finse bassist Viljam Nybacka zette op zijn elektrische bas een funky basis neer, ondersteund door heftige dansbewegingen. Nu en dan greep hij naar de strijkstok om vervreemdende geluiden uit zijn instrument te halen. Hij deed dat ook door een ijzeren pin tussen de snaren te laten meetrillen. De Oostenrijker Gerri Jager genoot zichtbaar van de onnavolgbare ritmes en breaks die hij uit zijn drumstokjes perste. Met deze ingrediënten refereerde de ritmesectie meer dan eens naar genres aan de uiterste randen van het muzikale palet, zoals speedmetal.

Gitarist Jeroen Kimman en altsaxofonist Dirk Bruinsma zorgden voor spannende, complexe en met gevoel voor absurdisme uitgedokterde melodielijnen. Vaak speelden ze die unisono. Bruinsma improviseerde naar hartelust, waarbij hij het ritme ondersteunde met muzikale horten en stoten. Hij haalde daarmee het onderste uit de kan van de - in dit gezelschap - toch niet al te stoere altsax. Kimman tergde zijn snaren, liet zijn instrument oversturen en zette een hele batterij effectapparatuur in om het klankbeeld nog heftiger te maken.

De kracht van het kwartet zat hem in de dynamiek. De lawine van geluid zou lang niet zo verteerbaar geweest zijn als de band niet voortdurend breaks en rustmomenten had ingebouwd. Vanuit die relatieve rust bouwden de vier muzikanten telkens de spanning weer op tot een nieuwe climax. Na de toegift bleef het publiek achter met een gevoel dat het best te omschrijven valt met het Engelse woord 'flabbergasted'.

Klik
hier voor een fotoverslag van dit concert.

Deze recensie verscheen eerder in Eindhovens Dagblad.

(Erno Mijland, 28.4.05) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.