|
Draai om je oren Jazz en meer - Weblog |
|
||
|
| |||
 Brabants Jazz Orkest: ontspannen, geestig en dynamisch maandag 21 februari 2005, Wilhelmina, Eindhoven Blues, swing en shuffle, een bont gezelschap van twintig professionele jazzmuzikanten, door de wol geverfde amateurs, piepjonge talenten en een relaxte sfeer: dat waren de belangrijkste ingrediënten tijdens dit Jazzpower-concert van Het Brabants Jazz Orkest. Voorafgaand aan het optreden brachten de twee benjamins van het orkest - gitarist Jasper Stadhouders (foto) en drummer Onno Govaert - samen met bassist Ludo van de Winkel een kort voorprogramma met werk van onder andere Björk en Harmen Fraanje. Aardig, maar niet meer dan dat. Hierna was het tijd voor het volledige orkest. Het Brabants Jazz Orkest tourt momenteel door Nederland met een programma dat louter bestaat uit werk van Toshiko Akiyoshi, geboren in Japan, opgegroeid in China en thans werkend vanuit Amerika. Haar verschil-lende achtergronden kwamen tot de verbeelding sprekend terug in de muziek. De op Amerikaanse leest geschoeide big band-klanken werden vermengd met oosterse elementen, onder andere uitgewerkt in solo's op dwarsfluit. De botsing tussen twee culturen werkte vaak geestig uit. Muzikale grapjes in de arrangementen deden denken aan het big band-werk van Charles Mingus. Maar ook met een break van één verstilde noot op piano tussen het muzikale blazersgeweld, wist het orkest een glimlach te veroveren op het publiek. De avond draaide vooral om vijftien paar longen. Krachtig blazend, met haarscherp getimede korte stoten èn warme baden van koperklanken... zo realiseerde het orkest een brede dynamiek. Er was ook ruimte voor solo's, bijvoorbeeld voor gastmuzikant Dick de Graaf, die indruk maakte als 'allesblazer' op de tenorsax, de sopraansax en de dwarsfluit. Het orkest straalde maandag vooral veel plezier uit. Muzikanten die even niet aan de beurt waren, maakten grapjes onder elkaar en de soms nog wat bescheiden solisten werden aangemoedigd met enthousiaste yells. Voor dirigent Jeroen Doomernik was het een rustige avond. Zijn werk - het smeden van een hechte eenheid van twintig individuen - zat er al op. Met de handen in elkaar gevouwen luisterde hij aandachtig - soms meedansend - naar het werk van zijn muzikanten. Hij had zelfs tijd een glas water te halen voor een van hen. Alleen bij de overgangen kwam hij in actie met spaarzame handgebaren. Deze recensie verscheen eerder in Eindhovens Dagblad. Meer weten? (Erno Mijland, 24.2.05) - - [naar boven] Lees verder in het archief...
|
Archief
Artikelen Cd-recensies Concertrecensies Colofon Festivalverslagen Interviews Jazz in memoriams
Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken? |
