Warmbloedig Jargon kent vele registers
maandag 10 januari 2005, Jazzpower, Wilhelmina, Eindhoven

Acht strijkers, een percussionist en een trombonist bezetten afgelopen maandag het podium van Wilhelmina in Eindhoven voor een avond tussen jazz, klassiek en wereldmuziek. Jargon, het ensemble van altviolist en componist Maurice Horsthuis, verzorgde een afwisselend optreden, waarin warmte en lichtvoetigheid overheerste.
Jargon trok alle registers open en creëerde daarmee vele muzikale contrasten: van gemakkelijk in het gehoor liggende, eenvoudige melodieën tot complexe en abstracte klankexperimenten, van subtiel en zacht tot robuust en luid, van gecomponeerd tot geïmproviseerd en van sterk ritmisch tot vloeiend bewegend op de emotie van de muziek. Die emotie werd krachtig neergezet met het warmbloedige geluid van de vele snaren: (alt)viool, cello en contrabas. De melting pot van muzikale elementen zorgde voor vele associaties: zigeunerjazz, de minimal music van Philip Glass, strijkkwartetten van Shostakovich...

Horsthuis presenteerde zich als een wat verstrooide bandleider met een vaderlijke uitstraling. Vriendelijk maar dwingend dirigeerde hij zijn orkest, zwaaiend met zijn strijkstok. Met bemoedigende knikjes gaf hij zijn muzikanten het teken dat het tijd was voor enkele maten improvisatie. Vooral violist Jasper le Clerq wist die vrije ruimte creatief in te vullen. Een mooie rol was ook weggelegd voor percussionist Joshua Samson, die onder andere verrastte met een solo op de hang, een Zwitsers instrument in de vorm van twee op elkaar gemonteerde wokpannen.

In het laatste nummer voor de pauze greep Horsthuis voor het eerst naar de laptop, die hij vooral gebruikte als sampler. Het apparaat herhaalde en vervormde klanken uit zijn instrument. Deze 'spielerei' met de techniek stond haaks op het akoestische geluid dat tot dan toe het geluid van het orkest had bepaald. Een snufje roet in het eten... Dat gold ook voor het volume van de trombone, een vreemde, maar muzikaal gezien welkome eend in de bijt. Het instrument klonk echter te hard, terwijl de contrabas juist wat meer volume kon gebruiken.

Jargon bracht een en ander met veel spelplezier en... humor: een gefloten themaatje, geestige titels ('Een Kistje Fantastische Sigaren') en grappige geluiden zoals van de mondharp en het raspen van de strijkstok over de snaren. Het publiek kon het allemaal erg waarderen. Er kwam dan ook een toegift: geheel in stijl een allesbehalve slaapverwekkend slaapliedje.

Deze recensie verscheen eerder in Eindhovens Dagblad.
Een fotoverslag van dit concert vind je

(Erno Mijland, 13.1.05) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.