Basement Research in SJU Jazzpodium

De all-star groep Basement Research van saxofonist/basklarinettist Gebhard Ullmann trad zaterdagavond 13 november jl. op in het SJU Jazzpodium in Utrecht. Na een een tournee van een maand door Duitsland was dit het laatste en enige concert in Nederland.

Behalve de Duitser Ullmann bestaat de groep uit louter Amerikanen. En zeker niet de minsten in de wereld van de hedendaags geimproviseerde jazzmuziek! De ritmesectie bestaat uit bassist Mark Helias (hij speelde onder meer met Dewey Redman, Don Cherry, Ray Anderson, Oliver Lake en Cecil Taylor) en drummer Gerry Hemingway, wiens lijst van musici met wie hij speelde ook meer dan formidabel oogt: o.a. Anthony Braxton, Anthony Davis, Leo Smith, John Purcell, Don Byron, Ellery Eskelin en John Butcher. De formatie wordt gecompleteerd door trombonist Steve Swell en tenorsaxofonist Tony Malaby. Beiden coming man en grote talenten in de New Yorkse avant-garde jazzscene.

De in 1957 geboren Gebhard Ullmann heeft minimaal een dertigtal cd’s opgenomen, als leider en als medemuzikant, op labels als Soul Note, Leo Records, Nabel Records, Biber en Songline Recordings. Hij behoort tot de leidende figuren in de Berlijnse jazzscene en pendelt veelvuldig tussen New York en Berlijn.

Het muzikale concept van de groep Basement Research wordt gekenmerkt door veelvuldige collectieve improvisaties, de lage sound – Ullmanns tenorsax of basklarinet, trombone en tenorsax – en een 'traditionele' avant-garde benadering (een vast thema aan het begin en eind, een enkele solist, riffjes en collectieve improvisatie). 'Zo is de jazz in New Orleans begonnen'. Daar komt nog bij dat Ullmann en Malaby beiden op de tenorsax een ouderwets, zangerig geluid produceren dat reminiscenties oproept aan Coleman Hawkins en Ben Webster. In combinatie met een avant-garde speelwijze kunnen beide rietblazers met hun specifieke geluid gerekend worden tot de nieuwe frisse jonge honden van de hedendaagse improjazz.

Ullmanns kwaliteiten op de lastig bespeelbare basklarinet waren eveneens niet gering. In zowel het hoge als lage register wist hij de noten trefzeker te raken en qua volume verdronk hij niet in de overall sound van de groep. De soli van trombonist Steve Swell waren fel en van een technisch hoog niveau. Ook zijn toon was van een ouderwets warm allure.

De ritmetandem kweet zich voortreffelijk van zijn taak: invullend, aanvullend en bij tijd en wijlen aanstekelijk groovy. Hemingway en Helias, gepokt en gemazeld in het vrije genre, organiseerden voor het blazerscollectief en de individuele solisten een zeer adequate polyritmische groove, waarop het uitstekend en inspirerend soleren was.

Gelet op de wat matige publieke belangstelling was niet iedere jazzminnaar doordrongen van de status van deze intrigerende en uitermate kwalitatieve Basement Research.

(Jacques Los, 21.11.04) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.