Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


De Werf

Jazz in Brugge: Trio BraamDeJoodeVatcher fenomenaal in De Werf

In Brugge vindt men aan de Werfstraat 108 het fraaie kunstcentrum
De Werf, een vrijplaats voor jazz en (kinder-)theater. Een blik op het programma leert ons dat het aanbod niet misselijk is; wat te denken van het Simon Nabatov Trio, het Anthony Braxton Quintet en de Contraband met als gast J. Bernlef. De Werf brengt bovendien sinds 1983 cd's uit in samenwerking met (voornamelijk) Belgische jazzmuzikanten. W.E.R.F. (Wasted Energy Recording Factory) is een musicians' label, wat wil zeggen dat maximaal kansen geboden worden aan de muzikanten, zonder artistieke concessies of commerciële doeleinden. Op dit label vindt men artiesten als Ben Sluijs, Erik Vermeulen, Brussels Jazz Orchestra, Aka Moon, Bert Joris en Nathalie Loriers. Maar ook een duo-cd van de Amerikaanse bassisten Mark Dresser en Mark Helias prijkt op de W.E.R.F.-catalogus.

Tijdens een korte vakantie in het Brugse bracht ik op zaterdag 16 oktober een bezoek aan dit sympathieke centrum, toevalligerwijs op een avond met het Nederlandse trio BraamDeJoodeVatcher, net terug van een succesvolle Japanse tournee. Vol verwachting stroomde het goed opgekomen publiek De Werf in, waar het in de bioscoopstoelen goed toeven was; de fraai uitgelichte en versterkte zaal bood een prima gelegenheid om het concert optimaal geconcentreerd te volgen. En dat was ook wel nodig, want pianist Michiel Braam, bassist Wilbert de Joode en drummer Michael Vatcher maakten er een waar luisteravontuur van, met sterk intuïtieve improvisaties, afgewisseld met pakkende thema's.

Het blijft een verbluffende ervaring om Braam achter de toetsen bezig te zien, maar hoe technisch imposant hij ook tekeer ging op de toetsen van de Bösendorfer vleugel; zijn spel klonk bijna altijd 'logisch' en verzandde nooit in onoverzichtelijke gemaniëreerdheid. De Joode verstaat de kunst om het evenwicht te zoeken en te vinden tussen de drang naar vrije improvisatie en het bestendigen van het groepsgeluid. Zijn solo's zijn op zichzelf staande mozaïekjes. En Vatchers vrije geest mag dan leiden tot immer boeiende performances; zijn percussiewerk is altijd functioneel voor het totaalkader. Zo gebruikte hij zowel een hakkebord (een soort cimbalon) als aluminiumbuisjes van verschillende grootte (die hij van tevoren clever op klank had uitgezocht en quasi-nonchalant liet vallen en rollen op de vloer) om het pianospel van Braam te accentueren en te becommentariëren.

Naderhand was het in het voorcafé nog heerlijk nagenieten met een Belgische biertje in de hand... wat wil een mens nog meer?!

(Anoniem, 21.10.04) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.