North Sea Jazz impressies: Fred Hersch Trio + 2

Op de slotdag van North Sea 2004 presenteerde de gelauwerde pianist Fred Hersch in de Rembrandtzaal een fraaie dwarsdoorsnede uit zijn rijke oeuvre. Net als Ken Vandermark draagt de in Ohio geboren Hersch zijn composities graag op aan personen die hem dierbaar zijn. Zoals het met een prachtige toucher gespeelde 'A Lark' voor Kenny Wheeler, een interessante compositie waarin de flugelhorn van Ralph Alessi en de tenorsax van Tony Malaby prachtig mengen. In 'The Riddle Song' ontvouwt Hersch zijn gedachten in heldere, overtuigende lijnen met een sterke onderliggende logica. Matt Wilson ondersteunt hem perfect met niet te opdringerig, voldoende gevarieerd slagwerk.

'Black Dog Pays A Visit', een door Churchill gebruikt eufemisme voor een depressie, is opgebouwd rond een verstild, mineur thema. Het dompelt de luisteraar als het ware onder in de diepere zieleroerselen van een depressief persoon, wiens gevoelens en gedachten zeer treffend worden verklankt door het kwintet. Dan is er de Coleman-cover 'Forerunner', waarin iedereen elkaar beurtelings afwisselend kort soleert, telkens op een andere wijze en met een ander geluid. Een compositie als springplank voor ideeën en spontane invallen. Don Cherry zou tevreden zijn geweest als hij Alessi hier aan het werk had gehoord...

In het bluesy stuk 'Down Home', opgedragen aan gitarist Bill Frisell, weten de twee blazers de melodie op een voortreffelijke manier over te brengen; ze vullen elkaar aan, maar durven ook plagend te dissoneren. De breed uitwaaierende pianoklanken geven Hersch' spel een ruimtelijk effect. Het cinemascopische 'Out Someplace (Blues For Matthew Shepard)' is opgedragen aan deze Amerikaanse student politicologie uit Laramie, Wyoming, die in 1998 overleed nadat hij was aangevallen omdat hij gay was. Deze gebeurtenis wordt in scherpe klankkleuren uitgebeeld door Hersch & co. Het gedragen pianospel van Hersch en het gebruik van belletjes door Wilson dragen bij aan een macabere, onheilspellende sfeer.

Het dynamische 'Miss B.' is opgedragen aan een wijlen compaan van Hersch: zijn hond Barkley. De pittige drive van Wilson en bassist Drew Gress stuwt de anderen hier tot grote hoogten. De aandacht verslapt even tijdens 'Rain Waltz', dat ondanks een mooi einde niet zo to-the-point is als de rest van het concert. Wellicht speelt na een drietal concerten ook enige luistermoeheid mij parten. Gelukkig zet het slotnummer mijn sensoren weer op scherp; 'The Chase' blijkt een treffend getiteld stuk, waarin de muzikanten het thema elk op verschillende tijdstippen inzetten en elkaar zodoende lekker weten op te jagen. En zo eindigt weer een puik concert in de Palmetto Records Special.

Klik

(Anoniem, 17.8.04) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.