North Sea Jazz impressies: Ben Allison & Medicine Wheel

Het tweede optreden tijdens de Palmetto Records Special in de Rembrandtzaal op zondag 12 juli werd verzorgd door een van de meest getalenteerde bassisten van de jongere generatie: Ben Allison, die aantrad met zijn working band Medicine Wheel. 'Buzz', de onlangs verschenen vierde cd van deze formatie, toont aan dat Allisons muzikale ontwikkeling nog steeds in volle gang is.

Het knappe van Ben Allison is dat hij Medicine Wheel tegelijkertijd fris eigentijds avontuurlijk én ouderwets vertrouwd kan laten klinken. Met muzikanten die zich niet per se hoeven te laten gelden om een essentiële bijdrage te leveren aan het groepsgeluid; het exposeren van de rijke melodieën en de sterke arrangementen van de composities staat in deze band centraal, niet zozeer het verbluffen door muzikaal-technische vaardigheden. Zo zouden pianist Frank Kimbrough of drummer Michael Sarin met solo's moeiteloos de show kunnen stelen in willekeurig welke setting; in Medicine Wheel verrijken zij de muziek juist door volledig functioneel te spelen. Zo dempte Kimbrough zijn pianosnaren voor een percussief effect in het van Indiase sferen doortrokken 'Mantra'. Sarin strooide effectief met cross-rhythms, maar wist waar nodig ook sfeer te creëren met mallets, zoals in het fijnzinnige 'Respiration'.

Trombonist Clark Gayton, die trompettist Ron Horton in de band heeft vervangen, betoonde zich met zijn soepele, warme koperspel een waardevolle aanvulling; hij mengde in de begeleiding ook uitstekend met saxofonist Michael Blake (zijn compagnon-rietblazer Ted Nash was in de VS achtergebleven). Blake is een sierlijke, elegante speler met een mooi, rond geluid. Zijn simultaansolo op tenor- en sopraansax liet zien dat de avontuurlijke geest van Roland Kirk in Medicine Wheel niet onopgemerkt is gebleven. Leider Allison speelde gedecideerd en met veel precisie. Opvallend was dat hij zich juist in deze context minder nadrukkelijk als bassist deed gelden dan later op de avond als bandlid van de Matt Wilson Group. Het adagium 'minder is meer' indachtig, weet Allison net als illustere voorgangers als Ellington en Basie dat zijn taak met name ligt in het grotere geheel van de band, en dat het niet gaat om een begeleide onemanshow.

Klik

(Anoniem, 15.8.04) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.