Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Ben AllisonMatt Wilson

North Sea Jazz voor de buis

Als vaste klant van het North Sea Jazz Festival had ik al geruime tijd het programma in huis en had ik inmiddels aangekruist wat ik wilde zien. En als iedere voorgaande keer was het nu ook weer moeilijk een keus te maken. Wel naar McCoy Tyner, niet naar Jason Moran, wel Martial Solal niet Lee Konitz, wel Joe Lovano niet Lalo Schiffrin, wel Greg Osby niet Kenny Wheeler en op zaterdag de wel-niet kwestie: Michael Brecker, James Carter, Perico Sambeat, Chris Potter, Ahmad Jamal, David S. Ware, Ab Baars en Denys Baptiste. Op zondag was het nog 'erger': Charlie Haden, weer Brecker, Kurt Rosenwinkel met Joshua Redman, Jackie McLean, David Berkman, Ben Allison, Fred Hersch, Bud Shank, Ferdinand Povel en Matt Wilson.

Uiteindelijk hoefde ik de keus niet te maken. Door omstandigheden kon ik het festival dit jaar niet bezoeken. Gelukkig waren op de tv rechtstreekse verslagen te zien. In de late avonduren werd op iedere festivalavond zo'n anderhalf uur uitgezonden. Dus in totaal viereneenhalf uur jazz op de tv. Niet gering. Ik ging er maar eens lekker voor zitten. Recht voor de buis, op de bank en naast me chips en een glas drambuie. Maar ik was natuurlijk wel afhankelijk van hetgeen de NPS te bieden had... en dat viel niet mee! Waar is de jazz bij de NPS?

Vrijdagavond was het al stevig doorbijten. Het valse gekraai, de onbenullige presentatie en de kinderlijke, musicalachtige liedjes van Elvis Costello waren tenenkrommend, Santana speelde vriendelijk en gelikte popmuziek, de altijd makkelijke en goed te verkopen blues met daaraan gekoppeld de eeuwenoude bluesmuzikant, in dit geval Buddy Guy, ontbrak natuurlijk ook niet, een glimp nog van de Jaco Pastorius Big Band en dat was de eerste avond met rechtstreekse verslagen van het North Sea – let wel - JAZZ Festival.

De zaterdagavond was één grote soul-manifestatie. Patti LaBelle, de oude, en Macy Gray, de jonge. Ouderwetse soul, lekker dansbaar, leuk voor een feestje. Je moet het niet zien op de bank voor de tv, je moet er bij zijn. En dan ben je op een soulfeest, niet een jazzfestival. Ook van Jamie Cullum waren opnamen gemaakt. Een jonge rising star. Hij zingt en speelt piano en dat allemaal niet al te denderend. Hij heeft daarentegen een perfecte performance en weet de ladies kennelijk in te pakken. Hij zingt en speelt eigen nummers en standards, bijvoorbeeld 'What A Difference A Day Made'. Met die oude evergreen heeft hij erg veel succes.

Het tv-feest werd zondag afgesloten met de optredens van Alicia Keys, mr. FUNKY FUNKY FUNKY James Brown en het gezellige latin-dansorkestje van Eddie Palmieri. Drie avonden soul, pop en funk en nauwelijks jazz. Niemand van de door mij (zie hierboven) van te voren uitgezochte musici waren te zien of te horen! Wat een bittere pil voor de thuisgebleven jazzliefhebbers. Het was MTV-tv, maar dan door de NPS. Een gemiste kans, vooral ook omdat het festival zeer veel goede nationale en internationale jazzartiesten heeft geprogrammeerd.

Slechts twee highlights heb ik kunnen ontdekken. Nota bene een korte registratie van het Dave Brubeck Quartet met de formidabele altist Bobby Militello en een vijftienjarige Siciliaanse altist die met bassist Hans Mantel een voortreffelijk bopduo speelde. Het is jammer dat zowel Hans Mantel – een zeer goede bassist en een man die ALLES van jazz weet – als Co de Kloet – hij maakt hele mooie en moderne muziekprogramma's op Radio 4 - zich hebben laten verleiden zo'n ontzettend irrelevant en vooral commercieel muziekprogramma te maken.

Herkansing voor de NPS: maak op zaterdag 28 augustus een prachtig programma van de ZomerJazzFietsTour in Groningen.

Foto's: Cees van de Ven

(Jacques Los, 16.7.04) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.