Erop of eronder voor Jazz op het Dak - vrijdagavond 2 juli

Het werd eronder, want de organisatie besloot vrijdag om de geplande concerten toch maar naar binnen te halen. Een juiste beslissing want de weersomstandigheden waren niet om over naar huis te schrijven. Op één dag een podium opbouwen en inrichten op het dak en dat vervolgens 's middags binnen weer opnieuw doen... voorwaar een klus van formaat! Het publiek was in groten getale op de concerten afgekomen en afgaande op de bijval werden de concerten van het Simon Nabatov Quintet en het Ray Anderson Quartet zeer gewaardeerd. Ikzelf had een andere indruk van deze openingsavond. Aan de programmering heeft het niet gelegen, want het affiche was veel belovend: pianomaestro Simon Nabatov, Ernst Reijseger (cello), Tobias Delius (clarinet en tenorsax), Wolter Wierbos (trombone) en Oliver Steidle (drums).

Nabatov en in mindere mate Reijseger waren de enigen die konden overtuigen. Hun spel was gepassioneerd, hun improvisaties spannend en avontuurlijk. Dit kan niet gezegd worden van Delius en Wierbos. Zij staan vaak vooraan als het gaat om creatief, boeiend en energiek spel, maar vanavond bleven zij veelal onder hun gebruikelijke niveau. In deze gelegenheidsformatie waren zij teveel gekluisterd aan de bladmuziek, waardoor de vrije geest te zeer werd beperkt en hun spel de brille mistte. Ook Reijseger wekte bij mij de indruk dat hij zich niet geheel comfortabel voelde. Misschien dat de matige bijdrage en onvoldoende interactie van Oliver Seidle hieraan mede debet was. Node werd een Michael Vatcher of een Han Bennink (waarmee Nabatov zulke fraaie concerten geeft) gemist. Natuurlijk viel er wel volop te genieten van de formidabele pianistiek van Simon Nabatov, diens composities en rijke klank- en sfeerpallet zijn onomstreden.

De Ray Anderson Pocket Brass Band vormde het sluitstuk van deze eerste dag. De 2004-versie van deze formatie bestond uit Ray Anderson (trombone), Lew Soloff (trompet), Dave Bargeron (tuba) en Dion Parson (drums). Lew Soloff was een lust voor het oor met voortreffelijk spel, boeiende improbetogen en een sprankelende heldere toon in een groot bereik. Anderson daarentegen stelde teleur. Ik kan maar niet warmlopen voor hem. Teveel vorm en te weinig inhoud. Ook Dave Bargeron imponeerde niet en Dion Parson speelde mat, energie- en fantasieloos. Of dit concert uiteindelijk muzikaal toch nog interessante hoogtepunten heeft opgeleverd, betwijfel ik. Uw recensent kon het laatste deel niet bijwonen.

Op de terugreis beluisterde ik de nieuwste cd 'Autumn Music' (Leo Records) van het Simon Nabatov Trio met Ernst Reijseger en Michael Vatcher en de cd van het kwartet van trombonist/componist Nils Wogram 'Construction Field', ook met Nabatov. Adembenemend! Het waren mijn muzikale hoogtepunten van deze avond.

Alle Jazz op het Dak-concerten zijn bij de VPRO te beluisteren. De VPRO-site biedt ook video-fragmenten: klik

(Anoniem, 6.7.04) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.