GEZZ transformeert popsongs in jazzvehikels

Tijdens dit concert op zondagmiddag 2 mei in Paradox in Tilburg zou de debuut-cd van het pianotrio GEZZ gepresenteerd worden. Dat ging echter niet door vanwege een foutje in de master, waardoor de lancering een tweetal weken is uitgesteld. Wat bleef was een sprankelend concert van uitzonderlijke klasse.

GEZZ is een nieuw pianotrio met daarin zwaargewichten Harmen Fraanje (piano), Eric van der Westen (contrabas) en Hans van Oosterhout (drums). Dit keer speelde men geen eigen composities in de ware zin van het woord, maar zorgvuldig gekozen popsongs en filmmuziek. Songs met interessante, relevante thema's, die zeer geschikt bleken voor een jazztransformatie en herinterpretatie, zoals 'Knives Out' en 'Pyramid Song' van Radiohead, 'When A Man Loves A Woman' (Percy Sledge) en 'Smoke On The Water' (Deep Purple). Ze werden allemaal volledig naar eigen hand gezet. Zelfs het overbekende 'Bridge Over Troubled Water' van Simon & Garfunkel, hier door GEZZ grondig onder handen genomen, ging als het ware herboren opnieuw in première.

Dit concert bood wederom een grote verscheidenheid aan emoties. Harmen bezit de
gave om met zijn spel zijn toehoorders moeiteloos tot intense luisteraars te maken. Kenmerkend in zijn pianistiek is dat hij met muzikaal inzicht en durf maximaal gebruik maakt van alle piano- en fortonuanceringen, wat zijn spel diepte en sfeer geeft. Alles telt bij hem en elke getoucheerde noot of frase heeft zijn exacte plaats in welluidende melodische en harmonische verhaallijnen die ogenschijnlijk moeiteloos opwellen uit zijn creatieve bron. In de langzame, soms contemplatieve stukken zoals 'A Heart In New York' sluit je als in hypnose de ogen om elke noot zonder visuele 'ruis' zo intens mogelijk te laten binnenstromen, omdat de muziek ertoe uitnodigt. Ook dit concert maakte weer eens hoorbaar hoe ver Fraanje al is op weg naar een volstrekt eigen, herkenbare muzikale identiteit.

Met Eric van der Westen weet je wat je in huis hebt en waar je aan toe bent. Inspirator en betrouwbaar baken, een bassist die elk concert met inzet en enthousiasme speelt alsof het zijn eerste is. Niet blasé door talloze concerten en successen. Hij kan zichtbaar genieten van muzikale vondsten en geslaagde improvisaties van zijn medemusici. Ook vanmiddag sprak hij het publiek weer toe met die grote toon met veel 'hout', het weldadige vibrato en zijn melodische improvisaties. Hopelijk dat we van hem in dit trio ook nog eens een gestreken bassolo mogen vernemen! Hans van Oosterhout zag ik voor het eerst in actie. Zijn inbreng hier maakte duidelijk waarom hij zo'n gewaardeerd en veelgevraagd slagwerker is. Zijn adequaat en ingetogen spel zorgde er mede voor, dat de verstaanbaarheid, transparantie en toegankelijkheid van het trio intact bleef. Met zijn solo in de Queen-klassieker 'We Will Rock You' getuigde hij van zijn kwaliteit en muzikale integriteit.

Hierna volgden nog 'Here, There And Everywhere' van Lennon/McCartney en 'Don’t Give Up' van Peter Gabriel. Het concert werd besloten met U2’s 'Still Haven’t Found What I’m Looking For'. Daarbij speelde Harmen het thema in de piano met gedempte snaren: een wonderlijk moment. Het kon niet anders of na dit sfeervolle concert moest een klinkende toegift volgen; dat werd 'Philadelphia' van Neil Young. Nu is het met ongeduld wachten op het moment waarop de cd GEZZ (Challenge Records) verkrijgbaar is.

Voor een fotoverslag klik

(Anoniem, 7.5.04) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.