Scheen zet zijn comeback kracht bij met dreamteam

Met 'God In Heaven (Stay!)' opende het Michiel Scheen Quartet het goed bezochte Jazzpower-concert in het Eindhovense café Wilhelmina op 15 maart jl. Michiel presenteerde hier zijn dreamteam: Ab Baars op tenorsax en clarinet, Ernst Glerum op contrabas en Han Bennink op snaredrum en klein materieel. Michiel leverde de composities, het framewerk waarbinnen het kwartet de uiteindelijke vormgeving invulde. "Toen ik deze formatie in het hoofd had, kwamen de nieuwe stukken als vanzelf bij me naar boven," aldus Scheen. Avontuurlijk repertoire, op het lijf geschreven voor deze musici.

Scheen boeide met verrassend spel in 'Silicon Society', evenals Baars met zijn bekend weerbarstig en hoekig spel. Daarna volgde 'Participant', een stuk dat ontbreekt op de onlangs verschenen cd 'Dance, My Dear?' en mij niet kon bekoren. Dit in tegenstelling tot 'Summerwindow', een vrolijke compositie in het idioom van Mengelberg. De eerste set werd besloten met het miniatuur 'This Time It Will Last Forever'. Een sterke melodielijn, waarbij dramatische spanning ontstond door nagenoeg een volle minuut het wegstervende sustain van een pianoakkoord te laten 'begaan'. Hier werd de zeggingskracht van stilte hoorbaar!

In 'Subsequently' een onontkoombare Benninksolo en organisch subsequently een bassolo van Ernst. Een heerlijke bassist die ogenschijnlijk nooit hoeft te zoeken naar de juiste noot of pitch. Een bassist in dienst van het collectief. 'Your Way' bleek een compositie die veel te raden laat, met een open einde, zodat iedereen in verbeelding dit naar eigen inzicht kon invullen en afronden. Michiel soleerde boeiend en behendig op de solide basis van bas en swingend brusheswerk. In 'Miss Young 1975' bewees Benninks solo dat er in een enkele snaredrum genoeg verhaal kan zitten.

Michiel deed sterk van zich spreken in het verstilde 'Patience', met summiere en adequate klankonderlijningen van Ernst en Han, en Baars' klarinet met die fraaie toon zonder vibrato, waar zoveel 'hout' in zit. In het laatste stuk 'Idols' hoorden we verschillende muzikale karikaturen en persiflages van valszingende en stuntelende kandidaten, maar konden we ook genieten van het prachtige basgeluid van Glerum en de eigengereidheid van Baars. Helaas was deze avond veel van het fraaie pianospel onhoorbaar vanwege het te dominante drumwerk van Bennink.

Het Michiel Scheen Quartet is een formatie die gaandeweg de tour mogelijk nog zal groeien in homogeniteit, alhoewel dat met zoveel muzikaal individualisme maar ten dele het geval zal zijn. De nieuwe cd is een fraaie productie van Dick Lucas en Michiel Scheen. Het album wordt terecht goed ontvangen. De onderlinge balans is uitstekend en alle instrumenten zijn mooi in beeld gebracht. Hier ligt een taak voor Scheen om dit bij live-optredens ook te realiseren. In tegenstelling tot het concert speelt Han Bennink hier op een complete drumkit, wat de cd zeer ten goede komt. Laten we hopen dat hij een volgende keer zijn drumstel weer eens meeneemt naar Wilhelmina!

Klik

(Anoniem, 22.3.04) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.