Manifestatie van technisch vermogen
Stefano Di Battista Quartet, zaterdag 13 maart 2004, Bimhuis, Amsterdam

In een zeer goed gevuld Bimhuis concerteerde zaterdagavond 13 maart jl. de Italiaanse virtuose alt- en sopraan saxofonist Stefano Di Battista met zijn kwartet. Dat kwartet, dat al zo'n 10 jaar samenspeelt, bestaat verder uit pianist Eric Legnini, bassist Rosario Bonaccorso en drummer Andre Ceccarelli. Di Battista geldt als een coming star. Hij is in 1969 in Rome geboren. Midden negentiger jaren speelde hij veelvuldig in Frankrijk met onder meer pianist Michel Petrucciani en cornettist Nat Adderley. Hij heeft inmiddels op Blue Note enkele cd's uitgebracht, waaronder één met drummer Elvin Jones. Het eerste nummer – Juan Tizols 'Caravan' – sloeg in als een bom. Daar stond, strak in het pak, een kleine jazzreus. Di Battista etaleerde met een ongelooflijk gemak dat de muzikale lijnen van Coltrane voor hem geen geheimen meer kennen. Zijn toonvorming en accentuering van de noten getuigden van een formidabele instrumentbeheersing.

Na de opening met de enige gespeelde standard op deze avond wisselde Di Battista van instrument om tot aan de pauze uitsluitend originele composities op de sopraansax te spelen. Mij bekroop toen toch al snel het gevoel dat het voor de rest van het concert een manifestatie van technisch vermogen zou worden. De sublieme instrumentbeheersing stond de in de jazz zo essentiële emotie in de weg. Na de pauze werd door Di Battista voor het merendeel op de altsax gemusiceerd. Op dat instrument soleert hij met minder bravoure en verdrinken zijn muzikale exercities niet direct in een continue notenbrij. Zowel in het hoge (flageoletto) als lage register heeft hij een zeer aansprekend geluid.

Pianist Eric Legnini begeleidde smaakvol en competent en soleerde bescheiden doch zeer smaakvol. De soli van bassist Rosario Bonaccorso vormden, zeker qua intensiteit, het hoogtepunt van het concert. Vooral in de blues na de pauze bracht hij het publiek tot groot enthousiasme, met een enerverende verdubbeling van het tempo. Het goed op elkaar ingespeelde kwartet gaf een virtuoos doch enigszins glad, op routine gestoeld concert, waarbij de toegift 'Mack The Knife' een hoog background-gehalte had.

Foto:

(Jacques Los, 17.3.04) - - [naar boven]

Lees verder in het archief...

Menupagina's:

Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie

Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.