Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog


 


Energiek concert Henry Grimes

In het kader van het Utrechtse RU-M-OR festival concerteerde zaterdagavond (27 maart) in het SJU Jazzpodium het trio van de legendarische bassist Henry Grimes.

Grimes, inmiddels 65 jaren jong, is na een afwezigheid van circa 30 jaar bezig aan een formidabele comeback. Van midden jaren '50 tot midden jaren '60 was Grimes een veelgevraagd bassist. Op talloze plaatopnamen is hij te beluisteren. In het bijzonder was hij een veelgevraagd bassist in de toenmalige avant-garde scene. Zo speelde hij onder meer met Albert Ayler en Archie Shepp. Inmiddels is hij terug op de bühne, speelt weer met befaamde musici, doet bas-clinics, speelt op festivals en toert met eigen formaties de wereld rond. Zo was hij in december in Italië met zijn trio bestaande uit klarinettist Perry Robinson en drummer Andrew Cyrille. Alvorens wederom in Italië te gaan toeren, deed Grimes voor een drietal concerten eerst Nederland nog even aan.

In het uit zijn voegen barstende SJU Jazzpodium speelde Grimes met drummer Hamid Drake en saxofonist/basklarinettist David Murray. Het trio speelde één lange, zeer boeiende en enerverende set, met uitzondering van het twintig minuten durende duostuk met Grimes en Drake. Het was zeer knap wat beide muzikanten lieten horen, maar een dergelijke duobezetting is te summier om zo'n lange tijd te blijven boeien. In het openingsstuk, een duo-optreden van Grimes en Murray, bleek al zeer snel dat Murray de ster van de avond zou worden. Zijn zeer masculine en energieke spel op tenorsaxofoon en de daarbij gepaard gaande muzikaliteit wekte grote bewondering op.

Midden zeventiger jaren werd Murray als een grote belofte gezien in de avant-garde jazz. Hij werd in die tijd door wijlen jazzscribent Rudy Koopmans omschreven als de nieuwe ster en opvolger van Coltrane. De invloeden van Coltrane zijn onmiskenbaar te horen in zijn soli, naast die van Coleman Hawkins, Sonny Rollins en zeker niet ten leste Albert Ayler. Zijn energieke soli nagelen je aan je stoel vast. Hij beheerst zijn instrumenten (tenorsax, sopraansax en basklarinet) als geen ander en zijn geluid, vooral op de tenor, is vol en warm.

De triostukken waren veruit het interessantst. De interactie tussen de drie muzikanten was voortreffelijk. Het samenspel en de soli waren op het scherp van de snede. Drummer Hamid Drake en Henry Grimes creëerden voor David Murray de mogelijkheid zich in zijn soli regelmatig te ontketenen. De laagste 'honks', de hoogste flageoletten en circular breathing; Murray bewees tot de beste avant-garde saxofonisten te behoren.

(Jacques Los, 28.3.04) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'
Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.